AMA WEAR: gratis te downloaden patronen voor leuke kleding na een borstamputatie
Het is 2017 als Barabara een mammografie laat maken omdat ze een knobbel in haar borst voelt. Ze is 44 jaar en heeft twee jonge kinderen. De arts denkt dat het een cyste is maar neemt toch een biopt. Barbara is er niet gerust op. Het wachten op de uitslag is pure hel. Een paar dagen later krijgt ze de uitslag: borstkanker.
Toch een borstamputatie
Haar eerste reactie is, ok wat gaan we doen? Ze is pragmatisch, voelt zich helemaal niet meer verdrietig of zo. Ze wordt borstsparend geopereerd maar de snijranden zijn niet schoon. In tjechië, waar Barbara met haar gezin woont, gaat het net even anders. In Nederland volgt daarna vaak een borstamputatie maar de arts van Barbara opereert haar nog twee keer totdat uiteindelijk toch de borst geamputeerd wordt. Ze ondergaat vier keer een operatie in zeven weken tijd. Bizar. De arts besluit dat ze geen chemo's hoeft maar wel aan de Tamoxifen mag.
Wat ook anders is in Tsjechië is dat de mensen veel dichter bij de natuur leven. Van paardenbloemen wordt soep gekookt en de oncologen staan overal open voor maar willen wel graag op de hoogte gehouden worden van wat voor kruiden ze gebruikt omdat ook natuurlijke dingen invloed kunnen hebben op de hormoontherapie. Het is heerlijk wonen. De professionele nazorg is ook fijn. Ze krijgt na de laatste operatie een flyer mee met allerlei suggesties hoe ze kan herstellen.
Ze pakt haar leven na de borstamputatie weer op en heeft vooral de eerste weken veel last van de Tamoxifen. Ze is agressief en down, krijgt opvliegers maar na een paar weken is ze aardig gewend. Nu heeft ze alleen nog maar kramp in de kuiten. Een van de mooiste dingen die ze ervaart is dat als je ja zegt tegen hulp je kan ervaren hoe waardevol dat is. De buren staan continue met eten op de stoep. Dat leert haar veel.
Een jaar later gaat ze naar een kuuroord, drie weken. Dit wordt één keer per jaar grotendeels vergoed door de verzekering. Geweldig. Ze zit dan wel tussen oude Duitsers en Tsjechen maar dat mag de pret niet drukken. Het is een heerlijke tijd voor zichzelf waarin ze helemaal verwend wordt met stoom- en mineraalbaden, yoga en heerlijk eten.
Barbara gaat kleding ontwerpen voor vrouwen na een borstamputatie
Twee jaar na de borstkanker wordt ze coördinator bij een IVF-kliniek. Ze was altijd moeder en had daarbij, parttime als zelfstandige gewerkt. Er is iets wat haar tegenvalt. Ze heeft nog maar 1 borst en daar kan ze geen leuke bovenkleding voor vinden. Alles staat stom, vindt ze en ze kan ook niks leuks op het internet vinden. Ze besluit het zelf te gaan ontwerpen. AMA WEAR is geboren. Een non-proft bedrijf die als doel heeft om gratis naaipatronen te verspreiden waarmee vrouwen zelf mooie bovenkleding kunnen (laten) maken. Het geeft Barbara heel veel energie, ze wordt er blij van en zit vol plannen. Ze wil in de toekomst ook stoffenpakketten gaan aanbieden. Hoe fijn is het dat je je als vrouw, zonder prothese, vol vertrouwen kan voelen.
Barabara droomt ervan om AMA WEAR groot te maken. Haar allergrootste droom is gezond en actief te blijven.
Comments